Άμεση Ανάλυση: Η ιστορική συμφωνία δύο εκ των μεγαλύτερων οικονομικών δυνάμεων του πλανήτη, της Ε.Ε. και της Ιαπωνίας

από τον Δημήτρη Κουτρελάκο, συντονιστή της ομάδας «Οικονομικές Δυναμικές»

Η Ε.Ε. και η Ιαπωνία κατάφεραν να πάνε ένα βήμα μπροστά κοιτάζοντας το μέλλον των συναλλαγών χωρίς φόβο προστατεύοντας τους πολίτες και κυρίως τις επιχειρήσεις τους που συναλλάσσονται μεταξύ τους. Η Ε.Ε. κατά βάση εξάγει 58 δις ευρώ τον χρόνο σε προϊόντα και 28 δις ευρώ σε υπηρεσίες προς την Ιαπωνία, αντιμετωπίζοντας τεράστια εμπόδια καθ’ όλη την διαδικασία. Η συμφωνία αυτή, λοιπόν, καταφέρνει να μηδενίσει αυτά τα εμπόδια και παράλληλα να δημιουργήσει ένα προηγούμενο στις διεθνείς συναλλαγές μεταξύ των κρατών και κυρίως να προωθήσει τα ήδη υψηλά επίπεδα από άποψη ποιότητας στις συναλλαγές που πραγματοποιεί η Ε.Ε.

Η προστασία των εγχώριων προϊόντων δεν σημαίνει πως πρέπει να επιβάλλονται δασμοί στα εισαγόμενα. Ο προστατευτισμός των κρατών ίσως πλέον να αρχίσει να σβήνει και να δώσει την θέση του σε μία αγορά με ισχυρούς θεσμούς και κανόνες μα παράλληλα με ελευθερία ως προς την γραφειοκρατία και τους δασμούς. Μία άκρως ελκυστική προσέγγιση η οποία μπορεί να παρακινήσει και άλλα κράτη να αναζητήσουν μία τέτοια λύση και μία παρόμοια συμφωνία με την Ε.Ε. Δεν είναι μόνο αυτό που κατάφεραν δύο από τις μεγαλύτερες οικονομίες του πλανήτη. Κατάφεραν να ανοίξουν τον δρόμο στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις και να γίνουν περισσότερο εξαγωγικές. Η Ε.Ε. φέρεται να πήρε το μάθημά της ως προς την λιτότητα και το βάρος που κλήθηκαν να σηκώσουν η μικρή και μεσαία τάξη κυρίως του Ευρωπαϊκού νότου. Καταφέρνοντας να ξεπεράσει το εμπόδιο των δασμών, έδωσε την ευκαιρία στους μικρομεσαίους επιχειρηματίες να δουλέψουν πλέον χωρίς εμπόδια.

Περισσότερα από 90% ευρωπαϊκά εξαγωγικά προϊόντα πλέον θα μετακινούνται χωρίς καμία φορολογική επιβάρυνση. Ο αγροδιατροφικός τομέας φαίνεται να κερδίζει αρκετά από αυτή την συμφωνία καθώς με το πέρασμα του χρόνου 85% των προϊόντων θα εξάγονται χωρίς τελωνειακούς δασμούς. Η συγκεκριμένη συμφωνία βασίζεται στο βάθος του χρόνου, καθώς όπως φαίνεται η E.E. επιδίωξε και κατάφερε μία στρατηγική συμφωνία με την Ιαπωνία η οποία στηρίζεται στην εμβάθυνση των εμπορικών σχέσεων μεταξύ τους. Η συμφωνία είναι λεπτομερέστατη και ανοίγει πλέον την αγορά της Ιαπωνίας πλήρως, η οποία έθετε πολλά εμπόδια στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις από άποψη τεχνικών προδιαγραφών και υγειονομικών κανόνων μεταξύ άλλων.Η λείανση των διαφορών δείχνει πως στην E.E. όλα τα Κράτη-Mέλη προσπαθούν και καταφέρνουν να προστατέψουν τις επιχειρήσεις τους.

Αναφορικά με το ιστορικό εμπορικό προηγούμενο σε ένα κόσμο διαρκώς μεταβαλλόμενο και στην εποχή της 4^ης βιομηχανικής επανάστασης, αλλά και το φαινόμενο μίας νέας παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, οι ευκαιρίες όσο και οι κίνδυνοι είναι πολλοί. Ένα αντίθετο παράδειγμα, βέβαια, είναι ο εμπορικός πόλεμος μεταξύ της Κίνας και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής που κανείς μέχρι τώρα δεν ξέρει αν θα συνεχιστεί ή αν θα επέλθει κάποια συμφωνία. Αν συνεχιστεί, κάποια από τις δύο χώρες θα απομονωθεί από τις αγορές και κάποια άλλη θα επωφεληθεί περισσότερο καταφέρνοντας έτσι μία οικονομική ηγεμονία η οποία θα μπορούσε να καταστρέψει πολλές οικονομίες του πλανήτη ως παράπλευρη απώλεια. Η Ε.Ε. πρέπει να κοιτάξει να εμβαθύνει και να άρει τον προστατευτισμό ξεκινώντας συνομιλίες για μία παρόμοια ή καλύτερη συμφωνία, με την Κίνα ή τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής κυρίως, για να αποφύγει μία γενικευμένη εμπορική σύγχυση και ένα γενικευμένο εμπορικό πόλεμο.

Συμπερασματικά, αυτή η συμφωνία είναι το πρώτο βήμα από τα πολλά που θα ακολουθήσουν και θα αλλάξουν τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τις αγορές στο σύνολο τους. Ο ανταγωνισμός σίγουρα θα μεγεθυνθεί, αλλά με τα κατάλληλα χρηματοδοτικά εργαλεία όλο και περισσότεροι πολίτες/επιχειρηματίες, κυρίως οι μικροί και οι μεσαίοι, θα μπορέσουν να γίνουν πιο ανταγωνιστικοί απέναντι στις μεγαλύτερες εταιρείες.