της Μαρίας Κακαβά

Με την άνοδο του Xi Jinping στην ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας, οι διώξεις κατά των μουσουλμανικών μειονοτήτων της δυτικής επαρχίας Xinjiang εντάθηκαν. Οι Ουιγούροι, γηγενείς μουσουλμάνοι της περιοχής, βρίσκονται συνεχώς στο στόχαστρο της κυβέρνησης, η οποία επιθυμεί να εξαλείψει την ιδιαίτερη πολιτιστική και θρησκευτική τους ταυτότητα, στο πλαίσιο επίτευξης εθνικής ομοιογένειας. Οι εγκληματικές πρακτικές του καθεστώτος έχουν προκαλέσει την οργή της διεθνούς κοινότητας, με τα Ηνωμένα Έθνη να απαιτούν την παύση των  παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της μουσουλμανικής κοινότητας.

Πρόσφατα, μια αντιπροσωπεία διπλωματών από 12 χώρες με μουσουλμανικό πληθυσμό έγινε δεκτή από την κινεζική κυβέρνηση στην επαρχία Xinjiang, προκειμένου να διαπιστώσουν τις συνθήκες υπό τις οποίες ζουν οι Ουιγούροι και να «διαβεβαιώσουν» έτσι την διεθνή κοινότητα, πως οι «φήμες» περί ύπαρξης στρατοπέδων συγκεντρώσεις και πρόδηλης παραβίασης θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων των μουσουλμάνων κατοίκων ήταν «ψευδείς».

Φυσικά, η κινεζική κυβέρνηση προσπάθησε να αποκρύψει την απάνθρωπη μεταχείριση των Ουιγούρων, υποστηρίζοντας ότι οι συνθήκες διαβίωσής τους είναι αξιοπρεπείς, η λατρεία της μουσουλμανικής θρησκείας τηρείται ακώλυτα, τα μέτρα παρακολούθησης δεν υπερβαίνουν το αναγκαίο μέτρο για την αποτροπή τρομοκρατικών επιθέσεων και πως τα λεγόμενα «στρατόπεδα συγκέντρωσης» δεν είναι τίποτα άλλο παρά κέντρα επιμόρφωσης του τοπικού μουσουλμανικού πληθυσμού, που μόνο σκοπό έχουν την διαμόρφωση κοινής εθνικής ταυτότητας και την αποτροπή της τρομοκρατίας μέσω εκπαιδευτικών προγραμμάτων.

Η εικόνα αυτή, όμως, δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Το Κομμουνιστικό Κόμμα έχει εκκινήσει πολιτική εθνοκάθαρσης κατά του τοπικού μουσουλμανικού πληθυσμού προκειμένου να επιτύχει την πολυπόθητη εθνική ομοιογένεια κι όχι πολιτική ενσωμάτωσης μέσω επιμορφωτικών προγραμμάτων. Άλλωστε, η επαρχία Xinjiang βρίσκεται στο δυτικό άκρο της χώρας και ο απόλυτος έλεγχός της είναι απαραίτητος για την επίτευξη του φιλόδοξου Belt and Road Initiative, δηλαδή της δημιουργίας ενός εμπορικού δικτύου που θα συνδέει Ασία, Ευρώπη και Αφρική. Με αυτόν τον σκοπό, η κυβέρνηση έχει εγκαταστήσει το πιο παρεμβατικό σύστημα παρακολούθησης πολιτών στον κόσμο, με χιλιάδες κάμερες να παρακολουθούν τις καθημερινές μετακινήσεις εκατομμυρίων πολιτών και την αστυνομία να διενεργεί συνεχείς ελέγχους στα έγγραφα ταυτοποίησής τους. Επιπροσθέτως, η παραδοσιακή τους  ένδυση που μαρτυρεί στοιχεία της θρησκείας και της πολιτιστικής τους ιδιαιτερότητας αποθαρρύνεται από τις αρχές και μάλιστα οι Ουιγούροι είναι υποχρεωμένοι να ανέχονται κρατικούς υπαλλήλους στα σπίτια τους, όπου θα τους παρακολουθούν στην καθημερινότητά τους για να σιγουρευτούν πως διάγουν βίο σύμφωνο με τις απαιτήσεις του κομμουνιστικού κόμματος. Φυσικά, η οποιαδήποτε υπόνοια ανυπακοής στο καθεστώς οδηγεί σε άμεση σύλληψη, βίαιη ανάκριση, και μεταφορά σε στρατόπεδα συγκέντρωσης αντιφρονούντων. Στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, κρατούνται σχεδόν ένα εκατομμύριο μουσουλμάνοι και νέα στρατόπεδα συνεχίζουν να κτίζονται για να στεγάσουν τον συνεχώς αυξανόμενο πληθυσμό «τρομοκρατών και εξτρεμιστών». Το μόνο έγκλημα των κρατουμένων είναι πως η θρησκεία, οι παραδόσεις, ο πολιτισμός και η γλώσσα τους αποτελούν πολιτική απειλή για την κυβέρνηση. Τα στρατόπεδα έχουν σκοπό να εξαλείψουν τις μουσουλμανικές μειονότητες, οι συνθήκες κράτησης είναι απελπιστικές, οι φυλακισμένοι είναι αναγκασμένοι να υποστούν καθημερινά βασανιστήρια, να καταναλώσουν άγνωστα φαρμακευτικά σκευάσματα, και να πραγματοποιούν ολοήμερη αναγκαστική εργασία υπό απάνθρωπες συνθήκες. Η κυβέρνηση με αυτές τις επονείδιστες μεθόδους εξαναγκάζει τους φυλακισμένους να απαρνηθούν τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις και στην συνέχεια προβάλει τους «θεραπευμένους» τροφίμους στην κρατική τηλεόραση, όπου παρουσιάζονται ως «πρότυποι» πλέον εργοστασιακοί εργάτες δίχως να έχουν οποιονδήποτε λόγο ως προς την επιλογή του νέου τους επαγγέλματος.

Δυστυχώς, η διεθνής κοινότητα δεν μπορεί να επέμβει αποφασιστικά και να δώσει ένα τέλος στην κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της μουσουλμανικής μειονότητας, καθώς η τεράστια επιρροή της Κίνας εμποδίζει πολλά οικονομικά εξαρτώμενα από αυτήν Κράτη να αναλάβουν δράση. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Ελλάδας, όταν τον Ιούνιο του 2017 εμπόδισε τον σχηματισμό consensus των κρατών της Ε.Ε. για την κατάθεση σχετικής πρότασης στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών, μιας και δεν επιθυμούσε να ασκήσει κριτική στην Κίνα με την οποία έχει σημαντικούς εμπορικούς δεσμούς.

logo_transparent

H SAFIA (Student Association For International Affairs) δεν υιοθετεί ως Οργανισμός πολιτικές θέσεις. Οι απόψεις που δημοσιεύονται στο The SAFIA Blog αποδίδονται αποκλειστικά στους συγγραφείς  και δεν αντιπροσωπεύουν απαραίτητα τις απόψεις του Σωματείου, του Διοικητικού Συμβουλίου ή των κατά περίπτωση και καθ’οιονδήποτε τρόπο συνεργαζόμενων φορέων.