της Ειρήνης Παναγώτα
Ο Ντόναλντ Τραμπ, ο σαρακοστός πέμπτος πρόεδρος των ΗΠΑ έχει καταφέρει μόλις μέσα σε δύο χρόνια να χαρακτηριστεί -και όχι άδικα- η πιο αμφιλεγόμενη και πολυσυζητημένη πολιτική προσωπικότητα του κόσμου. Σε αντίθεση με τον προκάτοχο του Μπάρακ Ομπάμα, ο Ντόναλντ Τραμπ χαρακτηρίζεται από έλλειψη μετριοπάθειας ενώ δε διστάζει να προβεί σε απόλυτες δηλώσεις και δεν συμβιβάζεται εύκολα με οτιδήποτε δεν εμπίπτει στους πολιτικούς στόχους του διχάζοντας πολλάκις όχι μόνο την αμερικανική, αλλά και την παγκόσμια κοινή γνώμη.
Ακόμη και πριν την εκλογή του, ο Ντόναλντ Τραμπ είχε εκφράσει την ανησυχία του για το φαινόμενο της παράνομης μετανάστευσης που πλήττει τα συμφέροντα της χώρας του και είχε δηλώσει πως ήταν αποφασισμένος να αντιμετωπίσει το πρόβλημα αυτό με κάθε κόστος. Aνακοίνωσε πως είχε ως στόχο την οικοδόμηση ενός τείχους στα σύνορα των ΗΠΑ με το Μεξικό για να εμποδίσει τις ατέρμονες μεταναστευτικές ροές προς τη χώρα, αλλά και την εγκληματικότητα που αυτές συνεπάγονταν, κατά την εκτίμηση του. Στο δρόμο, όμως, για την υλοποίηση αυτού του έργου, ο Τραμπ συνάντησε μεγάλα εμπόδια στο εσωτερικό της χώρας του τα οποία φυσικά δήλωσε πως θα ξεπερνούσε χρησιμοποιώντας κάθε μέσο που είχε στη κατοχή του.
Τέτοιες αποφάσεις, όμως, έχουν και συνέπειες που ο πολιτικός οφείλει να λαμβάνει υπόψιν. Στην περίπτωση Τραμπ, λοιπόν, η αδιαλλαξία του τον οδήγησε σε σύγκρουση όχι μόνο με τους πολιτικούς του αντιπάλους, αλλά και με αρκετούς ρεπουμπλικάνους. Συγκεκριμένα, για να εξασφαλίσει ο πρόεδρος το ποσό ύψους 5,7 δις δολαρίων που απαιτούταν για την οικοδόμηση του τείχους χρειαζόταν την συγκατάθεση του Κογκρέσου. Κάτι τέτοιο απεδείχθη ανέφικτο: Οι δημοκρατικοί διαφωνούν με το σχέδιο Τραμπ και το χαρακτηρίζουν “ανήθικο, ακριβό και αναποτελεσματικό” . Τα πράγματα χειροτέρεψαν για τον Αμερικανό πρόεδρο μετά την εκλογή της Δημοκρατικής Νάνσι Πελόζι στο αξίωμα της Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων. Η Πελόζι -που θεωρείται για την ώρα η ισχυρότερη γυναίκα της Αμερικανικής πολιτικής- είναι το ίδιο αποφασισμένη με τον Αμερικανό Πρόεδρο να μην επιτρέψει την σπατάλη των χρημάτων των Αμερικανών για την υλοποίηση ενός έργου αφενός μη λειτουργικού και αφετέρου προσβλητικού προς την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Η Πελόζι απεδείχθη τροχοπέδη στις επιδιώξεις Τραμπ, καθώς το προεδρικό πολιτικό σύστημα της Αμερικής δίνει τη δυνατότητα στην ίδια και σε όλους τους δημοκρατικούς συναδέλφους της να εμποδίσουν τη χρηματοδότηση για το τείχος. Στην αντίπερα όχθη, ο πρόεδρος Τραμπ δεν έχει μάθει να υποχωρεί και χρησιμοποιεί όλα τα χαρτιά του προκειμένου να πετύχει το στόχο του.
Από τις 22 Δεκεμβρίου, βρίσκεται σε λειτουργία το μεγαλύτερο σε διάρκεια shutdown που έχει γίνει ποτέ στις ΗΠΑ καθώς έχει ξεπεράσει το αντίστοιχο επί προεδρίας Κλίντον (1995-1996). Το shutdown, δηλαδή η αναστολή λειτουργίας μέρους των υπηρεσιών του ομοσπονδιακού κράτους, αν και φαινομενικά προέκυψε από διαφωνίες μεταξύ Τραμπ και νομοθετών για μια ποικιλία ζητημάτων και δεν σχετίζεται με την οικοδόμηση του τείχους, έχει αποδειχθεί δυνατό χαρτί στα χέρια Τραμπ. Σύγχυση δημιουργήθηκε στην χώρα καθώς 800.000 υπάλληλοι της ομοσπονδιακής διοίκησης που κρίθηκαν ως μη απαραίτητοι πήραν αναγκαστική άδεια ή αποτάχθηκαν, ενώ κανείς από αυτούς δεν πληρώθηκε. Ταυτόχρονα τα μεγαλύτερα συνδικάτα των αερομεταφορών των κυβερνητικών εμπορικών αεροσκαφών, των πληρωμάτων καμπίνας και των ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την ασφάλεια της χώρας. Αξιοσημείωτο είναι ότι ότι τερματικός σταθμός του διεθνούς αεροδρομίου στο Μαϊάμι μένει κλειστός κατά διαστήματα λόγω έλλειψης προσωπικού.
Είναι προφανές ότι ο Αμερικανός πρόεδρος χρησιμοποιεί την παρούσα κατάσταση για να πιέσει τους δημοκρατικούς να δώσουν το πράσινο φως στην υλοποίηση των αιτημάτων του και εν μέρει έχει καταφέρει να δημιουργήσει μεγάλη ταραχή στο Κογκρέσο. Η Πελόζι εξέφρασε πρόσφατα την οργή της για τη κατάσταση που κυριαρχεί στη χώρα δηλώνοντας πως ο Τραμπ κρατά ομήρους τους Αμερικανούς για να πετύχει την χρηματοδότηση, υπόθεση που επιβεβαίωσε και ίδιος ο Πρόεδρος με σχετική δήλωση του στο Τwitter. Συγκεκριμένα, είπε πως οι δημοκρατικοί θα μπορούσαν να βάλουν τέλος στο shutdown μέσα σε δεκαπέντε λεπτά ενώ παρακινεί τον λαό να απαιτήσει από τους δημοκρατικούς να «κάνουν τη δουλειά τους».
Ορισμένα ειδησεογραφικά πρακτορεία της Αμερικής αποκάλυψαν πως ο πρόεδρος Τραμπ σκέφτεται να κηρύξει τη χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Το γεγονός αυτό πρακτικά σημαίνει ότι σκοπεύει να προχωρήσει στην οικοδόμηση ενός τμήματος 500 χιλιομέτρων τείχους μέσω της άντλησης κεφαλαίων από ένα κονδύλι ύψους 13,9 δις του αμερικανικού στρατού ξηράς που είχε δημιουργηθεί για έργα αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών. Βέβαια, η διαδικασία αυτή είναι εξαιρετικά δύσκολη και χρονοβόρα και προβλέπεται να δοκιμάσει τα όρια και των δύο πλευρών που θα εμπλακούν μέσα σε μια πολιτικο-δικαστική θύελλα. Ο πρόεδρος Τραμπ ξεκαθάρισε πως δεν σκοπεύει να προχωρήσει σε μία τέτοια απόφαση για την ώρα για να αφήσει “χρόνο στους δημοκρατικούς να σκεφτούν” εννοώντας πως αν οι δημοκρατικοί δεν υποχωρήσουν δεν θα διστάσει να το κάνει.
Στην πραγματικότητα, η επιμονή και η τόλμη είναι αρετή για έναν πολιτικό. Όταν, όμως, αυτές χρησιμοποιούνται υπό το πρίσμα της λογικής και πάντοτε κάτω από τις απαραίτητες προϋποθέσεις και όταν ο πολιτικός δεν χρησιμοποιεί σωστά τα μέσα που διαθέτει και δεν λαμβάνει υπόψιν το κοινωνικό κόστος των επιλογών του κινδυνεύει σοβαρά, μετατρέπονται σε αδυναμίες. Αν υπάρχει κάτι που έχει αποδείξει η ιστορία και ειδικά στην Αμερική είναι ότι αν ο Πρόεδρος χάσει το σεβασμό και την εμπιστοσύνη του λαού του, χάνει και την θέση του. Συνελόντι ειπείν, μένει να αποδειχθεί αν η επιμονή του Ντόναλντ Τραμπ είναι χάρισμα ενός σωστού ηγέτη ή αν θα στραφεί εναντίον του.
H SAFIA (Student Association For International Affairs) δεν υιοθετεί ως Οργανισμός πολιτικές θέσεις. Οι απόψεις που δημοσιεύονται στο The SAFIA Blog αποδίδονται αποκλειστικά στους συγγραφείς και δεν αντιπροσωπεύουν απαραίτητα τις απόψεις του Σωματείου, του Διοικητικού Συμβουλίου ή των κατά περίπτωση και καθ’οιονδήποτε τρόπο συνεργαζόμενων φορέων.