της Ελευθερίας Χαραλάμπους
Στις 16/1/2019 στην Τζέντα της Σαουδικής Αραβίας διεξήχθη ο ποδοσφαιρικός αγώνας μεταξύ δύο θρυλικών ομάδων (Γιουβέντους-Μίλαν) στα πλαίσια του Ιταλικού σούπερ καπ. Η τοποθεσία διεξαγωγής του αγώνα οφείλεται στην ανάγκη διαφήμισης και εξαγωγής του αθλήματος σε χώρες που το καλό ποδόσφαιρο εκλείπει. Μεταδόθηκε σχεδόν σε ολόκληρο τον κόσμο. Για την ιστορία το τελικό σκορ ήταν 1-0. Ολόκληρη η Σαουδική Αραβία διχάστηκε με την απόφαση να δοθούν εισιτήρια μόνο σε άνδρες οπαδούς.Πιο συγκεκριμένα, στην ανακοίνωση για τα εισιτήρια του αγώνα, αναφερόταν πως οι θέσεις σε συγκεκριμένους τομείς της εξέδρας του σταδίου «King Abdullah Sports City», θα ήταν κρατημένες αποκλειστικά για άνδρες. Οι θέσεις που ονομάζονταν «Singles» και που χαρακτηρίζονταν ως οι καλύτερες, λόγω της πολύ κοντινής απόστασης από τον αγωνιστικό χώρο ήταν διαθέσιμες μόνο σε άνδρες οπαδούς. Μόνο στη ζώνη «Οικογένεια» που ήταν μικτή, θα μπορούσαν να βρίσκονται και γυναίκες εφόσον όμως συνοδεύονταν από τον σύζυγό τους. Επιπλέον, οι γυναίκες από το εξωτερικό που θα παρακολουθούσαν τον αγώνα, ήταν υποχρεωμένες να φορούν την παραδοσιακή μαύρη ποδιά της χώρας.
Η όχι και τόσο φεμινιστική Σαουδική Αραβία έθεσε ξανά επί τάπητος το θέμα της έμφυλης διάκρισης. Στη χώρα αυτή δόθηκε μόλις το Δεκέμβριο του 2015 το δικαίωμα στις γυναίκες να ψηφίζουν μόνο στις δημοτικές εκλογές. Ο ισλαμικός νόμος που θεωρεί τη γυναίκα κατώτερη, εφαρμόστηκε εν έτει 2019 και στο χώρο του αθλητισμού, έναν χώρο ισότητας και σεβασμού όλων προς όλους. Το θλιβερό όμως είναι ότι περιστατικά ανισότητας δεν εμφανίζονται μόνο σε τριτοκοσμικές ή αναπτυσσόμενες χώρες αλλά και σε ήδη αναπτυγμένες, όπως αυτές της ΕΕ. Το GenderEqualityIndexείναι ένας σύνθετος δείκτης που ερευνά την ισότητα των φύλων στην ΕΕ με βάση τις πολιτικές ισότητας που έχουν θεσμοθετηθεί, ενώ λειτουργεί σαν παρατηρητής ισότητας των φύλων και μετρά το πώς αυτή αυξάνεται ή μειώνεται με την πάροδο του χρόνου. Παρουσιάζει επίσης διαφορές στα αποτελέσματα μεταξύ ανδρών και γυναικών σε ατομικό επίπεδο στα κράτη μέλη της ΕΕ. Το συμπέρασμα είναι ότι η Ελλάδα βρίσκεται στην τελευταία θέση στην Ευρώπη, στο δείκτη ισότητας των φύλων.
Η ανισότητα μεταξύ των δύο φύλων εξακολουθεί να είναι πολύ μεγάλη στην πολιτική, κοινωνική, επαγγελματική ακόμη και οικογενειακή ζωή. Πρόσφατη παγκόσμια έρευνα δίνει ανησυχητικά στοιχεία. Το χάσμα μεταξύ των δύο φύλων είναι τεράστιο. Το εισόδημα των γυναικών φτάνει μόλις το 61% των ανδρών. Οι θέσεις εργασίας τους είναι αισθητά κατώτερες και ο δείκτης φτώχειας τους πολύ ψηλός, ιδιαίτερα για γυναίκες με παιδιά. Οι γυναίκες απασχολούνται μόνο κατά το 5% σε επαγγέλματα που απαιτούν εξειδίκευση, 10% στην πυροσβεστική και στις αστυνομικές δυνάμεις, ενώ αποτελούν μόλις το 21% των διευθυντικών στελεχών. Ο χώρος της εργασίας έχει δημιουργηθεί από άνδρες για άνδρες. Αν και φαινομενικά ο χώρος αυτός ανοίγεται και για γυναίκες, η πραγματικότητα παραμένει ότι οι γυναίκες καλούνται να ταιριάξουν σε έναν κόσμο ανδρών, εκτός από ορισμένα επαγγέλματα γκέτο όπως θέσεις γραμματέων, ρεσεψιονίστ, νοσηλευτών κ.ά.
Σε μια ισότιμη κοινωνία, οι γυναίκες πρέπει να έχουν ίσα δικαιώματα και η γνώμη τους να μετράει ίσα. Η ισότητα, όμως, αυτή πρέπει να περάσει στη νοοτροπία των ίδιων των γυναικών, των ανδρών και των κυβερνώντων, αφού είναι ήδη κατοχυρωμένη στο άρθρο 4 παρ. 2 του ελληνικού συντάγματος κατά τρόπο πανηγυρικό και δεσμευτικό. Οι γυναίκες πρέπει να συμμετέχουν ίσα σε όλες τις πτυχές της ζωής, στη διαμόρφωση του κόσμου της εργασίας, της παιδείας και όλων των ζωτικών ζητημάτων μιας κοινωνίας.
Οι γυναίκες διαχρονικά ήταν αυτές που κυρίως κράτησαν τις οικογένειες. Εργάστηκαν άοκνα μέσα και έξω από το σπίτι, εξαναγκαζόμενες πολλές φορές να εγκαταλείψουν την επαγγελματική τους σταδιοδρομία για να αφοσιωθούν στην οικογένειά τους, καθώς συνεχίζουν να κατέχουν τη μερίδα του λέοντος της ευθύνης για την ανατροφή των παιδιών, αλλά και για το νοικοκυριό, μια εργασία για την οποία δεν αμείβονται αλλά υποτιμούνται. Τα δικαιώματα που μέχρι σήμερα απέκτησαν, δεν τους χαρίστηκαν. Δεν ήταν παραχωρήσεις ή δώρα των ανδρών. Ήταν αναφαίρετα δικαιώματα, που θα έπρεπε να τα είχαν από την αρχή.
H SAFIA (Student Association For International Affairs) δεν υιοθετεί ως Οργανισμός πολιτικές θέσεις. Οι απόψεις που δημοσιεύονται στο The SAFIA Blog αποδίδονται αποκλειστικά στους συγγραφείς και δεν αντιπροσωπεύουν απαραίτητα τις απόψεις του Σωματείου, του Διοικητικού Συμβουλίου ή των κατά περίπτωση και καθ’οιονδήποτε τρόπο συνεργαζόμενων φορέων.
the SAFIA Blog 