του Μάνου Μπενόπουλου
Η 29η Μαρτίου αποτελεί το ορόσημο για το μέλλον των σχέσεων του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ωστόσο, η πιθανότητα να υπάρξει άτακτο Brexit ίσως να δώσει παράταση σε αυτό το θρίλερ διαπραγματεύσεων Λονδίνου και Βρυξελλών μέχρι και τις 18 Απριλίου. Τις 20 αυτές μέρες, το εμπόριο και η μεταφορές θα έχουν παγώσει και η βρετανική κυβέρνηση θα διαπραγματεύεται ώστε να μην επέλθει μεγαλύτερη ρήξη με τους Ευρωπαίους εταίρους.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το σχέδιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η Βρετανία θα πρέπει να καταβάλει το ποσό των 45 δις ευρώ ως συμμετοχή της στον προϋπολογισμό της Ε.Ε. Η πρώτη δόση (7 δις) είναι προγραμματισμένη για τις 30 Απριλίου και πρέπει να λάβει την έγκριση της Βουλής των Κοινοτήτων. Επί της ουσίας πρόκειται για την αποζημίωση του Λονδίνου προς την Ε.Ε. ένεκα του επερχόμενου διαζυγίου. Μια ενδεχόμενη απόρριψη από το βρετανικό κοινοβούλιο θα ωθήσει στα βράχια τις συνομιλίες.
Η προοπτική μιας συντεταγμένης αποχώρησης χωρίς όμως σχέδιο είναι καταδικαστέο από τους τεχνοκράτες των Βρυξελλών. Ο στόχος είναι ωθήσουν τη Βρετανία σε δεσμεύσεις που θα διασφαλίζουν τα συμφέροντα των 27 στο εμπόριο, στις μεταφορές αλλά στο νέο status quo στα σύνορα με τη Δημοκρατία της Ιρλανδίας. Εκ τούτου προκύπτει ότι δεν πρόκειται να υπάρξει κάποια γενική συμφωνία Βρετανίας και Ε.Ε. που να στηρίζεται σε μια ήπια μεταβατική περίοδο. Η Επιτροπή έχει θέσει πληθώρα ζητημάτων όπως το καθεστώς αλιείας αλλά και τα δικαιώματα της αεροναυτιλίας, κάτι που θα απαιτήσει χρόνιες συνομιλίες με το Λονδίνο.
Ο πρώτος γύρος των συνομιλιών θα αφορούν θέματα χρηματοπιστωτικής κίνησης αλλά και ζητήματα αλιείας με την Ένωση να ζητά από το Ηνωμένο Βασίλειο να διατηρήσει τις υφιστάμενες ρυθμίσεις. Η Γαλλία, η Ολλανδία και το Βέλγιο έχουν άμεσα συμφέροντα από την πρόσβαση στα ύδατα της Βρετανίας.
Ο δεύτερος γύρος θα αφορά τα ιρλανδικά συνοριακά ζητήματα με κύριο άξονα τη συνέχιση της ελεύθερης μετακίνησης και συνεργασίας στο εμπόριο και στην οικονομία αλλά και την αποφυγή αναβίωσης του παρελθοντικών συγκρούσεων.
Συμπερασματικά, το ερώτημα είναι πως η Βρετανία θα αντιμετωπίζεται ως τρίτη χώρα από την Ένωση και πως αυτό θα επηρεάσει τις επιχειρήσεις. Ο μονόδρομος της συγκατάβασης ίσως να είναι αναπόφευκτος στην προσπάθεια η χώρα να βρει το δρόμο της σε ένα διεθνές πεδίο με τη πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ, την αναδυόμενη Κίνα και την μόνιμη απειλή της Ρωσίας να αποτελούν τους βασικούς παίκτες της διεθνούς σκακιέρας.
H SAFIA (Student Association For International Affairs) δεν υιοθετεί ως Οργανισμός πολιτικές θέσεις. Οι απόψεις που δημοσιεύονται στο The SAFIA Blog αποδίδονται αποκλειστικά στους συγγραφείς και δεν αντιπροσωπεύουν απαραίτητα τις απόψεις του Σωματείου, του Διοικητικού Συμβουλίου ή των κατά περίπτωση και καθ’οιονδήποτε τρόπο συνεργαζόμενων φορέων.
the SAFIA Blog 