του Στέλιου Ρέλλια
Αποτελεί κοινό τόπο ότι τα τελευταία χρόνια είναι διακρινόμενη η αέναη και ορμητική άνοδος των ακροδεξιών κομμάτων στην διεθνή πολιτική σκηνή. Το οικονομικό τέλμα που αντιμετωπίζει πληθώρα κρατών έχει επισπεύσει σε αξιοσημείωτο βαθμό την αναγέννηση του ακραίου εθνικισμού στην Ευρώπη και τον κόσμο γενικότερα. Τα παραδείγματα είναι πολλά και το πέπλο σκεπάζει μεγάλα σημεία στον χάρτη. Αν θέλει κανείς να εξετάσει την απαρχή του προβλήματος, θα πρέπει να θέσει το κέντρο του ενδιαφέροντος του στην οικονομική κρίση, εκ παραλλήλου στην μαζική εισροή κυμάτων προσφύγων στις ευρωπαϊκές χώρες, ακόμα και στα τρομοκρατικά χτυπήματα που έπληξαν τα προηγούμενα χρόνια ορισμένα κράτη στην κεντρική Ευρώπη.
Ο εθνικιστικός χάρτης του κόσμου, τόσο σε Ευρωπαϊκό όσο και σε διεθνές επίπεδο, απαρτίζεται από κυβερνώντα ακροδεξιά κόμματα, από εθνικιστικά κόμματα που γιγαντώνονται και αντιπολιτεύονται έχοντας στα χέρια τους την καθολική αποδοχή και στήριξη των πολιτών, αλλά και από κόμματα τα οποία βαθμηδόν αρχίζουν να εισέρχονται στην επιφάνεια της πολιτικής και να κάνουν έκδηλη την παρουσία τους, διατρανώνοντας τις εξτρεμιστικές τους πεποιθήσεις. Αναντίρρητα μεταξύ τους υφίστανται ενίοτε ορισμένες αποκλίσεις, αλλά η ουσία έγκειται στον κοινό παρανομαστή που έχουν. Όλα τους ακμάζουν εκμεταλλευόμενα την ανεργία, την πενία, τον φόβο και την αβεβαιότητα με την οποία αντιμετωπίζουν οι πολίτες το μέλλον. Εμφανίζονται σαν πανάκεια και προσφέρουν λύση στην οικονομική καχεξία, επαναφορά της ομαλότητας στην εκάστοτε χώρα, σε συνδυασμό, πάντα, με την επίδειξη εχθρότητας απέναντι στις μεταναστευτικές εισροές.
Η εκλογή του Σαλβίνι στην Ιταλία, η κυβέρνηση της Ουγγαρίας, η κυβέρνηση της Αυστρίας, τα μεγάλα ποσοστά της Μαρίν Λεπέν στην Γαλλία, όπως και αυτά της Ολλανδίας και της Φινλανδίας, έρχονται να πιστοποιήσουν όλα όσα προαναφέρθηκαν προηγουμένως. Ιδιάζουσα περίπτωση, η οποία, πλην όμως, δεν έρχεται σε αντιδιαστολή με τις παραπάνω, συνιστά και η Ελλάδα. Η εκπροσώπηση της χώρας στην σχετική λίστα γίνεται από την Χρυσή Αυγή, ένα νεοναζιστικό μόρφωμα που ήταν περιθωριοποιημένο μέχρι το 2012 και του οποίου τα μέλη είναι αντιμέτωπα με βαρύτατες κατηγορίες για τις εγκληματικές τους πράξεις. Γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι η υπερβολική και άκρατη φιλοπατρία βρίσκει πρόσφορο έδαφος στην Γηραιά Ήπειρο και αναδεικνύεται ότι οι επερχόμενες ευρωεκλογές είναι ζωτικής σημασίας για την πορεία της Ε.Ε.
Ο κίνδυνος αποδοχής της ακροδεξιάς ρητορικής και από άλλες χώρες είναι πιο ορατός από ποτέ. Χώρες όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Ισπανία και η Ελβετία βρίσκονται μεταξύ σφύρας και άκμονος και θα κληθούν να έρθουν αντιμέτωπες με το «τέρας» του εθνικισμού, τον Μάιο, όταν και θα διεξαχθούν οι ευρωεκλογές. Εντούτοις, η κινητοποίηση των πολιτών στις ευρωεκλογές κρίνεται αναγκαία, μιας και το διακύβευμα δεν είναι μόνο η οικονομική ανάπτυξη και η αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών- αν και κατ’ εμέ αποτελεί σοβαρό θέμα το οποίο χρήζει διεξοδικής ανάλυσης-, το διακύβευμα έγκειται στον περιορισμό των εθνικιστικών κομμάτων στην Ευρώπη και στην κατεύθυνση που θα ακολουθήσει η Ε.Ε. τα επόμενα 5 έτη. Διότι κρίνεται σκόπιμο να αναφερθεί ότι στην Ευρώπη, που θα «διοικείται» από κόμματα τα οποία αναγνωρίζονται μεταξύ τους ως «αδελφά», που πραγματοποιούν συναντήσεις μεταξύ των ηγετών τους και που ανταλλάσσουν διθυραμβικά σχόλια ως απόρροια του έργου τους, καθίσταται σαφές πως θα κυριαρχεί η μισαλλοδοξία, σοβινισμός και ο εθνικός φανατισμός.
Συγκεφαλαιώνοντας, διαφαίνεται αναμφισβήτητα ότι έχουμε, μέσα σε λίγα χρόνια, μεταβεί από το στάδιο που ελλοχεύει ο κίνδυνος να κυριαρχήσει, σε ένα κράτος της Ε.Ε., ένα ακροδεξιό κόμμα στο στάδιο της διαδικασίας εξεύρεσης λύσεων, προκειμένου να μην κλιμακωθεί περαιτέρω η κατάσταση. Για όλα τα παραπάνω και για τον λόγο, ότι τα κράτη βρίσκονται αντιμέτωπα με το, φαινομενικά άλυτο, πρόβλημα του εθνικισμού, είναι απαραίτητη η ενεργοποίηση των πολιτών στις επικείμενες ευρωεκλογές. Μέχρι τότε, το αδήριτο ερώτημα θα συνεχίσει να ταλανίζει: Θα αποφευχθεί ο κίνδυνος οριστικά ή προσωρινά; Η Ευρώπη θα καταφέρει να ανασάνει;
H SAFIA (Student Association For International Affairs) δεν υιοθετεί ως Οργανισμός πολιτικές θέσεις. Οι απόψεις που δημοσιεύονται στο The SAFIA Blog αποδίδονται αποκλειστικά στους συγγραφείς και δεν αντιπροσωπεύουν απαραίτητα τις απόψεις του Σωματείου, του Διοικητικού Συμβουλίου ή των κατά περίπτωση και καθ’οιονδήποτε τρόπο συνεργαζόμενων φορέων.
the SAFIA Blog 