Τι σημαίνει να είσαι ομοφυλόφιλος σήμερα;

της Μαρίας Διαλινάκη

H κατάθεση τροπολογίας για την αλλαγή των οικογενειακών στοιχείων των παιδιών από τον Πρόεδρο της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν, έφερε στην επιφάνεια μια μεγάλη λεκτική διαμάχη σχετικά με την αντιμετώπιση του κοινωνικού ρατσισμού απέναντι στους ομοφυλόφιλους. Συνοπτικά, ο Εμανουέλ Μακρόν προτείνοντας το όνομα των γονέων να αναγράφεται σε Γονέας 1 και Γονέας 2, αποσκοπούσε στο να μπει ένα τέλος στις διακρίσεις που λαμβάνουν χώρα για τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια.

Η πρόταση του Γάλλου Προέδρου πρόκειται εμφανώς για μια αρκετά φιλόδοξη πρωτοβουλία, η οποία πέρα από τα εμπόδια που (θα) συναντά στην πορεία για την έγκριση της, ίσως να μην είναι αρκετή για την καταπολέμηση των διακρίσεων που ταλανίζουν την κοινωνία μας. Στο μεσοδιάστημα, εμείς πρέπει να αναρωτηθούμε τι σημαίνει να είσαι ομοφυλόφιλος σήμερα.

Μπρουνέι Νταρουσσαλάμ: Πριν λίγες μέρες ο σουλτάνος Χασανάλ Μπολκιάχ πρότεινε νομοθεσία, βασιζόμενη στο μουσουλμανικό νόμο Σαρία, κατά την οποία η ομοφυλοφιλία θα τιμωρείται με μαστίγωμα και λιθοβολισμό μέχρι θανάτου. Είναι γνωστό ότι οι ομοφυλόφιλοι βρίσκονταν αντιμέτωποι με διακρίσεις εδώ και χρόνια, ενώ μέχρι πρότινος η ποινή ήταν δέκα χρόνια κάθειρξη. Σήμερα, τα πράγματα παίρνουν διαφορετική τροπή και παρά τις αντιδράσεις της διεθνούς κοινότητας, ο Υπουργός Εξωτερικών του Μπρουνέι επικαλούμενος τη Σαρία απαντά στις επικρίσεις του ΟΗΕ ότι στόχος του παρόντος νόμου είναι η πρόληψη και όχι η τιμωρία. Η ίδια κατάσταση επικρατεί και σε άλλα μουσουλμανικά κράτη όπως στο Ιράν, στο Ιράκ, στο Σουδάν και τα Αραβικά Εμιράτα όπου οι σεξουαλικές προτιμήσεις του ιδίου φύλου τιμωρούνται με θανατική ποινή.

Ρωσία: Μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης η Ρωσία φιλελευθεροποίησε τη νομοθεσία για την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα και από εκεί που η ομοφυλοφιλία διωκόταν ποινικά, τώρα άτομα της κοινότητας μπορούν να υπηρετήσουν στο στρατό και οι τρανς μπορούν να αλλάξουν φύλο. Ωστόσο, η ομοφοβία και η εχθρότητα απέναντι τους δεν έχει καταπολεμηθεί. Η όξυνση του προβλήματος συνέβη με τη ψήφιση σε ομοσπονδιακό επίπεδο το 2013 του Anti-GayPropagandaLaw, όπως έμεινε γνωστός, κατά τον οποίο απαγορεύεται η διάδοση υλικού σχετικά με τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων και εισάγει πρόστιμο σε ομάδες και μέσα μαζικής ενημέρωσης, τα οποία τον παραβιάζουν.

Ελλάδα: Στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια σταδιακή αλλαγή των στάσεων και των απόψεων σχετικά με την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, κυρίως στις νέες γενιές. Συγκεκριμένα, μεγάλο κατόρθωμα της κοινότητας ήταν η επέκταση του σύμφωνου συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια από την κυβέρνηση το 2015, καθώς πέρα από την επίσημη αναγνώριση που είχαν τους παρείχε περαιτέρω νομική προστασία. Ωστόσο, δεν είναι σπάνιες οι επιθέσεις σε ΛΟΑΤΚΙ άτομα οι οποίες παίρνουν τη μορφή εξυβρίσεων μέχρι και σωματικών επιθέσεων, σύμφωνα με στοιχεία του Δικτύου Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας. Δεν είναι όμως μόνο τέτοια περιστατικά που εκτυλίσσονται στη χώρα μας σε βάρος των ομοφυλόφιλων. Απόρροια του προσφυγικού ζητήματος είναι η συγκέντρωση πολλών μεταναστών και προσφύγων στους καταυλισμούς, οι οποίοι διαμένουν υπό δυσμενείς συνθήκες διαβίωσης. Τι γίνεται όμως όταν αυτοί ανήκουν στη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα; Δεν είναι λίγες οι μαρτυρίες προσφύγων που έχουν πέσει θύματα εκφοβισμού, λόγω του σεξουαλικού τους προσανατολισμού.Η αλήθεια είναι ότι η έλλειψη υποδομών και ειδικευμένου προσωπικού, το οποίο θα προσεγγίζει κατάλληλα τις συγκεκριμένες ομάδες, αιτιολογεί όλες τις επιθέσεις που λαμβάνουν χώρα εναντίον τους.

Συμπερασματικά, παρά την ύπαρξη σωματείων και οργανισμών σε διεθνές, ευρωπαϊκό επίπεδο και τη προσπάθεια της διεθνούς κοινότητας να ευαισθητοποιήσει και να προασπίσει την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αυτών κυρίως της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, τα αποτελέσματα δεν είναι πάντα θεμιτά. Εκτός από τα κρούσματα βίας σε αυταρχικά καθεστώτα των περιοχών της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής, όπου η ομοφυλοφιλία απαγορεύεται δια ροπάλου, εντοπίζουμε αρκετά και σε σύγχρονες δυτικές κοινωνίες. Σ’αυτό λοιπόν το σημείο θα έπρεπε προβληματισθούμε για τα αίτια αυτού του φαινομένου. Είναι η ξενοφοβική ρητορική μίσους που προβάλλεται από εξτρεμιστικές ομάδες ή η ύπαρξη μιας ευρύτερης αποδοχής αυτών των ιδεολογιών από την κοινωνία; Το μόνο σίγουρο πάντως είναι ότι πρέπει να αυξήσουμε την επαγρύπνησή μας και την ετοιμότητά μας για την καταπολέμηση του ρατσισμού και της βίας.

H SAFIA (Student Association For International Affairs) δεν υιοθετεί ως Οργανισμός πολιτικές θέσεις. Οι απόψεις που δημοσιεύονται στο The SAFIA Blog αποδίδονται αποκλειστικά στους συγγραφείς  και δεν αντιπροσωπεύουν απαραίτητα τις απόψεις του Σωματείου, του Διοικητικού Συμβουλίου ή των κατά περίπτωση και καθ’οιονδήποτε τρόπο συνεργαζόμενων φορέων.